Bu ne biçim hikaye. Baş ağrısı, vermidon ve kahvenin baş rollerini oynadığı, heyecanın hiçbir zaman artmadığı, durağan bir serüven. Dünyanın ilk kafa naklinin yapılacağı bu güzide yılda böylesine sıkıcı konuları yasaklanmalı. Uzaydan bahsetmek lazım, kuantumdan bahsetmek lazım, cenevreye gidip hidron çarpıştırıcının yanında selfie çekilmek lazım.
Bugüne kadar olan ve bugünden sonra olacak olanların toplamı beni soluksuz bırakıyor. Başım ağrıyor, burnum akıyor ve kendi kendime kaldığım bu değerli vakit akıp gidiyor. Tek yaptığım onun akıp gidişine endişelenmek...
Hiçbir şey sonsuz değil çünkü. Tüm olanlar ve olacak olanlar... Onlar da sonsuz değil.
Bir tek;
Limit x sağdan sıfıra giderken bir bölü x.
Her neyse.
Comments
Post a Comment
Söyleyeceğin her şey alehine delil olarak kullanılabilir.