tut-kal

 ... söylesem inanmazsın, niye inanasın. mağlupların sözlerine teşneyimdir. ilmek ilmek dokur, soluk soluk öksürürüm. değer kıymet ve menkul bilirim. belki nefsim, nefesimden önde gelir. (sprey var) 

"Adım adına karışmış bir ad gibiydi." *

 ... değiştirdiğim -gerçekleri- al hadi! al hadi, yerleştir tüm boşluklara. söyle çocuklara: yolları görünür, ufuğu aydınlık çizsinler, hadi! eğer kırılacaksa kalbim, hadi kıralım!  (tutkal var)

"Eh ben de neyim ki zaten, kağıttan bir gemi gibi suların akışına kapılmış."*

...  sen buraya hızlı gelemezsin, otomobiller sürer seni, sıkılmışlıklar getirir seni. ben oraya hiç gelemem, sorma bile, yerle yeksan kalırım. yerlerin çekimi yüksektir, omurgama ne olur. uçtan uca birleştiririz ortamızdan ışık geçer. fotonlarımız birleştikçe delirecek gibi olur gezegenler. (umurlarında olmaz)

"Baksana şu yalnızlık taşkını yüzüm, -hep de bir fotoğrafın en arkasında kalan- buruşuk bir üzüm tanesi gibi"*

... peki ben detoneyim, zaman-dışıyım. ben ihmal edilebilirim üçe kolayca yuvarlanabilirim. mümkün.. o zaman haydi sen söyle na-galiplerin şarkısını.  (mi-minör)

alkış sana en çok sana.

*oteller kenti.